Généalogie de la famille de PRELLE de la NIEPPE

Xavier Antoine Gheysens (Harelbeke, 19 mei 1799 - Antwerpen, 5 maart 1883) was een Belgisch liberaal politicus. Levensloop Hij was afkomstig uit Harelbeke en vestigde zich als notaris in Antwerpen. In 1832 huwde hij met Carolina Wellens (1811-1861), de dochter van de gemeentesecretaris Franciscus Wellens (1784-1861). Hij was eerst lid van de Association Commerciale et Industrielle en nadien van de Meetingpartij. Hij was gemeenteraadslid van de stad Antwerpen van 1848 tot 1866 en provincieraadslid van Antwerpen van 1849 tot 1876. In 1862 stapt hij over naar de Meetingpartij waarvoor hij in 1863 één maand waarnemend burgemeester was.[1] Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Xavier_Gheysens

Biografische schets Xavier Antoine Gheysens werd geboren te Harelbeke bij Kortrijk op 19 mei 1799. Hij vestigde zich als notaris te Antwerpen, waar hij in 1832 huwde met Carolina Wellens, dochter van de Antwerpse gemeentesecretaris Franciscus Wellens. In 1845 was Gheysens betrokken bij de oprichting van de Association Commerciale et Industrielle, de eerste openlijke liberale partijorganisatie te Antwerpen, en op 23 augustus 1848 werd Gheysens voor het eerst verkozen in de gemeenteraad. Het jaar nadien moest voor de provincieraad een opvolger worden aangeduid voor François Verdussen en Gheysens werd in deze verkiezingen naar voren geschoven als een neutrale figuur, die ook de beroepsgroep van de notarissen zou vertegenwoordigen. Het was in Antwerpen niet ongebruikelijk dat provincieraadsverkiezingen plaatsvonden zonder partijstrijd en met gemengde kandidatenlijsten. De volgende jaren werd Gheysens steeds opnieuw verkozen in de provincie- en gemeenteraad. Hij behield hierbij een relatief onafhankelijk profiel: hij stond bekend als Vlaamsgezind en werd als een gematigde unionistische liberaal getypeerd. Zo werd hij in 1852 gehuldigd door Voor Tael en Kunst als strijder voor de Vlaamse taalrechten, weigerde hij in 1857 de motie van de Antwerpse gemeenteraad tegen de zogenaamde kloosterwet te steunen, maar werd hij bij de daaropvolgende verkiezingen toch gesteund door de Liberale Associatie. In 1860 duidde de Liberale Associatie hem niet langer aan als haar kandidaat voor de provincieraadsverkiezingen, maar werd hij toch verkozen dankzij de steun van de Conservatieve Vereeniging en de Vlaamsgezinde liberale krant 'De Grondwet'. Gheysens ijverde in die periode binnen de gemeente- en provincieraad heel sterk voor de vergroting van de stad Antwerpen en voor het invoeren van billijke vergoedingen voor gronden rond de Antwerpse versterkingen waarop militaire erfdienstbaarheden rustten. In 1854 verdedigde hij zijn voorstellen in de provincieraad, maar hij deed dat in zulke antimilitaristische bewoordingen dat zelfs de medeondertekenaars van zijn motie uiteindelijk een zwakker voorstel steunden. In 1855 was hij mede-auteur van een rapport aan de gemeenteraad over de militaire erfdienstbaarheden en publiceerde hij een brochure "Anvers métropole du commerce de Belgique, boulevard de l'indépendance nationale". De Antwerpse politiek in het begin van de jaren 1860 kwam volledig in het teken te staan van de fortenkwestie. Gheysens werd een van de protagonisten in de beweging tegen de bouw van het Noordkasteel en tegen de militaire erfdienstbaarheden. Hij was betrokken bij de volksmeetings en was de eerste om in de gemeenteraad de volledige afbraak van het Noordkasteel te eisen. Eind 1862 nam hij uit protest tegen de afwijzing van de Antwerpse eisen door Leopold I ontslag uit de gemeente- en provincieraad en stapte over naar de pas opgerichte Meetingpartij. Hij werd als Meetingkandidaat op 2 december 1862 herverkozen in de gemeenteraad en op 18 mei 1863 in de provincieraad en was ook heel even waarnemend burgemeester (als hoogst gerangschikte op de tabel van gemeenteraadsleden) van 31 maart tot 5 mei 1865. Gheysens bleef binnen de Meeting bekend staan als een unionistische liberaal, maar in tegenstelling tot vele andere liberalen, verliet hij de Meetingpartij niet. Hij zetelde tot 1866 in de Antwerpse gemeenteraad en tot 1876 (toen de liberalen de Antwerpse provincieraadszetels opnieuw overnamen) in de provincieraad. Op zevenenzeventigjarige leeftijd zei hij de politiek uiteindelijk vaarwel en trok zich terug uit het openbaar leven. Zes jaar later, op 5 maart 1883, overleed hij. https://www.odis.be/hercules/toonPers.php?taalcode=nl&id=13